تنها چند دقیقه ناقابل مى تواند از یک شب عادى ، شب یلدا بسازد ولى با هم بودن است که آن را نیک نام کرده و در تاریخ ماندگار شده است . . . 

بیا ای دل کمی وارونه گردیم برای هم بیا دیوونه گردیم شب یلدا شده نزدیک ای دوست برای هم بیا هندونه گردیم شب یلدا مبارک 

یلداست ، بگذاریم هر چه تاریکی هست هرچه سرما و خستگی هست تا سحر از وجودمان رخت بربندد امشب بیداری را پاس داریم تا فردایی روشن راهی دراز باقیست . . . یلدا مبارک

اندوهت را به برگها بسپار! واپسین روزهای پاییزت بخیر، دوست چهارفصل من! یلدایت پر از مهربانی 

شب یلدا شد و رفتی و از غم خوانده ام   از این هجرت به آن شب گیسوان افشانده ام   گذشت اما هزاران شب از آن هجران و من   اسیر آن شب یلدای جانسوز مانده ام

شب یلداست   دلم در خواب پروانه شدن بود   ولی افسوس   دلم در اوج رفتن روبه شمعی سوخت و من نالان   کنار سفره ای از عشق خالی …   شب ی مایوس و سرگردان دارم امشب

شب یلدا شد و میلاد خوش ایزد مهر   زایش نور از این ظلمت تاریک سپهر   شب یلدا شد و بر سفره دل باده عشق   .رخ معشوقه و مدهوشی دلداه عشق   شب یلدایتان پرستاره و پرخاطره باد

یلدا ست بگذاریم هر چه تاریکی هست هرچه سرما و خستگی هست   تا سحر از وجودمان رخت بربندد امشب   بیداری را پاس داریم تا فردایی روشن راهی دراز باقیست

شب ولادت میترا ،الهه ی مهر بر آن شویم همانند پیشینیان   اهریمن وجودمان را مغلوب ساخته تا روشنایی مهر و محبت در دلمان جوانه زند   و بذر عشق و دوستی طولانی ترین شب سال را منور کند . . .   یلدا مبارک

شب یلدا ز راه آمـــــــــــد دوبـــــــــاره / بگیر ای دوست! از غمهـــــــا کناره   شب شادی وشـــور و مهربانی است / زمـــــــان همدلی و همزبانی است

باور به نور و روشنایی است   که شام تیره ،از دل شب یلدا   جشن مهر و روشنایی به ما هدیه میدهد   یلدا یتان مبارک

امشب را به نور قرنها قدمت جاری نگه داریم   شب یلدا ، این شب زایش مهر و میترا ، شب زایش نور و روشنائی   بر تو ایرانی مبارک

شب یلدا شب بزم و سرور است   شبی طولانی و غمها بدور است   شباهنگام تا وقت سحرگاه   بساط خنده و شادی چه جوراست   یلدا مبارک

سهم من از شب یلدا شاید…   قصه ای از غصه و انار سرخی که پر از دلتنگی ست   غم هایم بلند همانند شب یلداست

امسال چه زیباست شب یلدای من طولانی ترین شبی که به تو   فکر مکینم و از یادآوری نگاه پر مهرت شب سیاهم   لبریز از نور عشق میشود معبودم   یلدا مبارک

من بلندای شب یلدا را  تا خود صبح شکیبا بودم   شب شوریده ی بی فردا را  با خیال تو به فردا کردم   چه شبی بود ، عجب زجری بود   غم آن شب که شب یلدا بود . . .